Σαν ένα θεατρικό βλέμμα που παγώνει στο φως, η νέα ποιητική συλλογή από την Άννα Σωτρίνη, «Tableau Vivant», κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, σε καλλιτεχνική επιμέλεια του Άγγελου Μπάκα και εικονογραφημένη με ιδιαίτερη εικαστική ευαισθησία από την Αγλαΐα Χριστιανού.
Ο τίτλος, δανεισμένος από τον γαλλικό όρο tableau vivant – που σημαίνει κυριολεκτικά «ζωντανός πίνακας» – μας εισάγει σε έναν κόσμο όπου η ποίηση δεν αναγιγνώσκεται απλώς∙ στέκεται απέναντί σου σαν πρόσωπο, σαν σιωπή, σαν σώμα που αναπνέει στο φως. Εδώ, οι λέξεις δεν είναι απλοί φορείς νοήματος. Είναι φυσικές παρουσίες, μορφές,
χειρονομίες, πνοές που στερεοποιούνται για να αφηγηθούν ό,τι δεν λέγεται.
Η Άννα Σωτρίνη στήνει σκηνές ποιητικής έντασης που αιχμαλωτίζουν τον χρόνο, όπως τα tableaux vivants του 19ου αιώνα – εκείνα τα ζωντανά στιγμιότυπα με ακίνητους ερμηνευτές που έμοιαζαν να αιωρούνται ανάμεσα στο πραγματικό και στο φαντασιακό.
Έτσι κι εδώ, η ποίηση είναι ένα σταματημένο κάδρο της ψυχής, μια εσωτερική φωτογραφία που αναδύεται μέσα από την κυτταρική μνήμη. «Οι λέξεις έχουν σώμα», σημειώνει η δημιουργός. «Δεν είναι αφηρημένες σκιές. Στέκονται πάνω στο χαρτί σαν υπάρξεις που σε κοιτούν. Και όσο τις κοιτάς, τόσο σου αφηγούνται.»
Το «Tableau Vivant» είναι καρπός ενός τριετούς στοχαστικού ταξιδιού. Στιγμές που πάγωσαν, συναισθήματα που δεν βρήκαν διέξοδο, μνήμες που κουρνιάζουν στο περιθώριο της καθημερινής σιωπής. Ποιήματα-ενσταντανέ∙ θραύσματα φωτός και σκιάς, με τη διαύγεια του βλέμματος που δεν φοβάται να δει. «Η ποίηση είναι απαιτητική και
δεν συγχωρεί. Το “Tableau Vivant” είναι η προσπάθεια να δώσεις φωνή σε αυτό που έμεινε άφωνο. Να κατοικήσεις τη στιγμή που δεν έσβησε ποτέ – απλώς περιμένει.»
Η δημιουργός
Η Άννα Σωτρίνη γεννήθηκε στον Πειραιά. Είναι συγγραφέας, σκηνοθέτις και διδάσκει υποκριτική και αυτοσχεδιασμό στη Δραματική Σχολή Βεάκη. Το έργο της εκτείνεται σε πολλαπλά πεδία: από θεατρικές παραστάσεις και διηγήματα μέχρι εικαστικά πρότζεκτ και ποιητικές συλλογές.
Το «Tableau Vivant» αποτελεί την τρίτη ποιητική της κατάθεση και έρχεται να επιβεβαιώσει τη μοναδική της ικανότητα να μετουσιώνει τη σκηνή σε στίχο και τον στίχο σε παλλόμενη εμπειρία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
